Doğum günüüüüü:)

Önümüzdeki Pazartesi map kusumun 2. doğum günü,gecen yıl öylemi yapsak böylemi yapsak kimi çağırsak nasıl kutlasak derdine öyle çok düşmüştük ki günün sonunda yorgunluktan çılgına dönmüş,ağlamaktan sesi kısılmış bir bebe,neye uğradıgını anlayamamış bir anne ve ben size dememişmiydim diye  söylenen bir babayla kala kalmıştık:)
  Bu yıl malum tecrübe sahibiyiz ;) Birazda kıdemli anne olarak ahkam kesmeyi kendime hak görüyorum (ah umarım bu cümleyi çok çocuklu,büyük çocuklu anneler-özellikle de annem okumaz:)
  Planlı olmak çok önemli azizim diye lafa baslamalıyım sanırım,zira amaaan oda bişey mi yarım saatte yapıveririm diye sallayıp durdugum kurabiye yapma işini son ana bırakınca makyajımı yapıp çocuğumu kucagıma alıp salınarak gecirmem gereken saatleri üstümde mutfak önlüğü yüz göz unun şekerin içinde yetişmiyoooooo diye zırlayarak gecirdim,neyse neyse kötü örnek örnek değildir..
  İşe nasıl bir kutlama yapmak istediğime karar vererek basladım,neyi istemediğinizi bilince istediklerinize karar vermek cok vakit almıyor,bir kere kesinlikle çok yakınlarımızla samimi ,sıcak sohbet edebileceğimiz çocukların hırpalanmayacagı bi gün gecirmek istediğimize karar verdik misafir sayımızı bu şekilde ayarladık,menü olarak asla yenmeyeceği bastan belli olduğu halde sırf yapılmış olsun diye hazırlanmış ve sonucunda israf edilmiş seylerdense genelde herkesin sevebileceği yapımı çok zaman almayan doyurucu sevimli şeyler hazırlayalım dedik,henüz netleşmemiş olmakla birlikte şu ana kadar karar verdiklerim
Pizza
Kumpir
Cup cake(yerine dereotlu peynirli birşeylerde olabilir)
Şeker hamuruyla süslenmiş kurabiye
Çikolata kase içinde fıstık ve badem ezmesi topları
Vee Allah sonunu hayır etsin el emeği göz nuru pastam :)
Süsleme için grapon kagıttan peçete süsleri yaptık

misafirlerimize vermek için mama kavanozlarını yine grapon kağıt biraz kurdela ve yapışkan nazarboncuklarıyla süsledik,içlerine çakıl şekerler,kuş lokumu ve renkli badem şekerleri koyduk,Masal gündüzleri pek uyumayan bir bebek olduğu için bunlarla geceleri uğrastım,1-2 ufak süprizimiz daha olacak ama vakitle ilgili sıkıntılarımı halletmem lazım:)
Bunlarla uğrasmak iyi geliyor,kafamı dagıtıyorum,uğrastıgım şey beğenilirse çocuk gibi seviniyorum,o yüzden bu kadın delirmiş mi niye gece gece bunlarla uğrasıyor demeyin :))

Kızımmm,kuzummmm,büyüyor yaa

  Bu sabah anne ben buna yatıcam diye yenidoğanken kullandıgım besiği göstererek basladı güne map,kırmak istemedim,zaten kurulumu basit birşeydi ,kurduk girdi içine yattı..
Boyu 2 cm daha uzun olsa içine sığmayacaktı,oysa aldıgım gün öylemiydi,içine yatırıp ilk salladıgımda kumbaranın dibindeki bozuk paralar gibi sağa sola savrulmuştuda uzun bir süre battaniyelerden rulolar yaparak yatırmak zorunda kalmıştık,sonra küçülen giysilerine baktım,şimdi oyuncak bebeğine giydirdiğimiz bir zamanlar çook büyük gelen hırkasına baktım,giymek istedi,kolunun sığmadıgını görünce vazgecti,gidip oyuncak bebeğini getirdi bi sürede onu salladık...
Saclarını taramak istedi,çekmeceyi açıp giymek istediği kıyafetleri getirdi, 'anne sen bunu giy' diye benim giymemi istediklerini de önüme koyunca artık iyice anladım ki kuzum büyüyor...
 Oysa daha dün değilmiydi,avaz avaz ağlarken ben seni nasıl avutucam diye kucagıma alıp karsılıklı ağladıgımız,bu çoraplar çok küçükmüş büyüğüyle değiştirsek diye baktıgım çoraplarının ayaklarından düştüğünü görmem,uykusuz geceler,valizle sokaga cıktıgım günler bu kız ne zaman oturacak,ne zaman yürüyecek,niye anne demiyo diye kendimi yiyip bitirmelerim,her doktor kontrolüne nefesimi tutup girmelerim,gece babanı yataktan kaldırıp battaniyede seni sallamalarımız,sanki elimin parmakları gibi sayabileceğimiz günlerde yasadık bunları gibi geliyor...
 Zaman geciyor gün be gün saçları uzuyor,bakışları değişiyor,neyi isteyip neyi istemediğini çok net ifade edebiliyor,kızım büyüdükçe bizide büyütüyor,artık 'inşallah,kısmetse,hayırlısıysa'gibi kelimeler daha çok çıkıyor ağzımdan,bazen nazar deger diye yapabildiği birşeyi nasılda'yapamadıgını'anlatırken buluyorum kendimi ,gülüyorum halime..
Bir  küçücük melek nasılda değiştiriyor değdiği yeri nasıl terbiye ediyor bizleri,evimizi nasılda ev yapabiliyor,bir anda ısıtıyor girdiği ortamı sanki o evdeyken evimiz daha bi ev,biz daha iyi insanlarız,daha çok aileyiz,o yokken boşa gecmiş günlerimiz,hep bir çocuğun insan hayatını kısıtlayabileceğinden endişe ederdim ne kadar yanılmışım,tükürdüğümü yaladıklarım listem var benim asla sallamam,asla kucaga alıştırmam asla onu yapmam,asla bunu yapmam bla bla ukala ukala atıp tuttuklarımdan oluşan,işte o listenin en basında artık yazıyor ki çocuklar hayatı kısıtlamaz,yasanılabilir bi yer haline getirir sadece, teşekkürler güzel kızım,güneşim günümü aydınlatanım bu farkı anlayabilmeme sebep olduğun için çok teşekkürler,seni veren Allah binlerce şükür...