18 Temmuz 2013 Perşembe

Map artık bezsiz bebeeeeek:)

Öylemi olacak böylemi olacak, erken mi geçmi, gece nasıl olacak sokağa nasıl çıkıcaz derken derken ,bigün işten geldiğimde Map'ı bezsiz buldum,tecrübeye saygı göstermek gerek bir kez daha anladım ki annem 1 günde sabahtan öğlene durumu kontrol altına almış:)))

Aslında işe 1 yıl önce lazımlık alarak bi alt yapı oluşturmaya calışmıştım ama gerek benim sabırsız mizacım,gerek te mapın henüz hazır olmadıgını görmem planlarımı askıya almama neden olmuştu,lazımlığı zaman zaman koltuk olarak kullandıgımız 1 yılın ardından banyo öncesi 1-2 kez cıplak oturmayı da kabul etmesi aslında alışma sürecinin sinyallerini de veriyordu sanırım,ki annem olaya el attı..
İlk gün sabahtan öğlene 3 kez  üstünü ıslattıktan sonra kontrol etmeyi başarmış,işten döndüğümde'anne ben artık büyüdüm,bez bağlamanı istemiyorum dedi kuzum,bende şevkini kırmamak için kabul ettim,oysa bir süre geceleri bezlerim diye düşünüyordum(ki bu hatalı bir davranışmış sonrasında okudugum bi çok kaynakta bez çıkarıldıktan sonra bir daha geri adım atılmaması gerektiği yazıyor),sabah kalktıgımızda hiç kaçak olmadıgını görünce suratımda beliren şapşal ifadeyi ölümsüzleştiremediğime yanarım...

O gün bugün (20 güne yaklastık) böyle devam ediyoruz,ev için ayrı anneanne ve babaanne için ayrı birer lazımlık edindik,bu süreçte evden çok uzaklaşacağımız yerlere gitmemeyi tercih ediyoruz,gitmemiz gerektiğinde de lazımlığımızı arabamızın bagajından eksik etmiyoruz,henüz adaptör korkusunu yenemedi,ayrıca çişimiz geldiğinde söylemeyebiliyor o sebeple yemeklerden 15 dk sonra  biz soruyoruz...
Tamamen tamamlandı diyebilir miyim,bence hayır biraz daha yolumuz var,ama sokakta tutabiliyor,gece tutabiliyor,olayın mantığını kavradı , kalan kısımı baskı kurmadan zamanla aşacağımızı umuyorum.

Aslında olayın eğitimden ziyade çocuğun hazır olmasıyla alakalı olduğunu düşünüyorum Map 26 aylıktı bezi çıkardıgımızda,çok daha erken dönemlerde bu aşamaya gecen bebeklerde var,mesele dün tanıştığım bir babaanne (Belçika'da yasıyor) orada doktordan onay alarak 5. aydan itibaren kısa aralıklarla lazımlığa oturtarak 9. ayda tuvalet eğitimini tamamladıklarını anlattı,keza kendi anneannem 40 günlükten sonra hiçbir çocuğuna bez bağlamamış,,bir teyzem oğluna 6. ayda,bir diğeri kızına 12. ayda bez kullanımını bıraktırmış bunun yanı sıra 3 yasında ve bez kullanan çocuklarda var,bence hiçbiri anormal durumlar değil kimi daha erken adapte oluyor bu değişikliklere kiminde süre biraz daha uzuyor,önemli olan çocuğun kendini hazır hissetmesi,herseyin bir zamanı var lafının doğruluğuna bu bez mevzusuyla birlikte bir kez daha şahit oldum,bu konuyu da burda noktalarım:)

31 Mart 2013 Pazar

Doğum günüüüüü:)

Önümüzdeki Pazartesi map kusumun 2. doğum günü,gecen yıl öylemi yapsak böylemi yapsak kimi çağırsak nasıl kutlasak derdine öyle çok düşmüştük ki günün sonunda yorgunluktan çılgına dönmüş,ağlamaktan sesi kısılmış bir bebe,neye uğradıgını anlayamamış bir anne ve ben size dememişmiydim diye  söylenen bir babayla kala kalmıştık:)
  Bu yıl malum tecrübe sahibiyiz ;) Birazda kıdemli anne olarak ahkam kesmeyi kendime hak görüyorum (ah umarım bu cümleyi çok çocuklu,büyük çocuklu anneler-özellikle de annem okumaz:)
  Planlı olmak çok önemli azizim diye lafa baslamalıyım sanırım,zira amaaan oda bişey mi yarım saatte yapıveririm diye sallayıp durdugum kurabiye yapma işini son ana bırakınca makyajımı yapıp çocuğumu kucagıma alıp salınarak gecirmem gereken saatleri üstümde mutfak önlüğü yüz göz unun şekerin içinde yetişmiyoooooo diye zırlayarak gecirdim,neyse neyse kötü örnek örnek değildir..
  İşe nasıl bir kutlama yapmak istediğime karar vererek basladım,neyi istemediğinizi bilince istediklerinize karar vermek cok vakit almıyor,bir kere kesinlikle çok yakınlarımızla samimi ,sıcak sohbet edebileceğimiz çocukların hırpalanmayacagı bi gün gecirmek istediğimize karar verdik misafir sayımızı bu şekilde ayarladık,menü olarak asla yenmeyeceği bastan belli olduğu halde sırf yapılmış olsun diye hazırlanmış ve sonucunda israf edilmiş seylerdense genelde herkesin sevebileceği yapımı çok zaman almayan doyurucu sevimli şeyler hazırlayalım dedik,henüz netleşmemiş olmakla birlikte şu ana kadar karar verdiklerim
Pizza
Kumpir
Cup cake(yerine dereotlu peynirli birşeylerde olabilir)
Şeker hamuruyla süslenmiş kurabiye
Çikolata kase içinde fıstık ve badem ezmesi topları
Vee Allah sonunu hayır etsin el emeği göz nuru pastam :)
Süsleme için grapon kagıttan peçete süsleri yaptık




misafirlerimize vermek için mama kavanozlarını yine grapon kağıt biraz kurdela ve yapışkan nazarboncuklarıyla süsledik,içlerine çakıl şekerler,kuş lokumu ve renkli badem şekerleri koyduk,Masal gündüzleri pek uyumayan bir bebek olduğu için bunlarla geceleri uğrastım,1-2 ufak süprizimiz daha olacak ama vakitle ilgili sıkıntılarımı halletmem lazım:)
Bunlarla uğrasmak iyi geliyor,kafamı dagıtıyorum,uğrastıgım şey beğenilirse çocuk gibi seviniyorum,o yüzden bu kadın delirmiş mi niye gece gece bunlarla uğrasıyor demeyin :))

23 Mart 2013 Cumartesi

Kızımmm,kuzummmm,büyüyor yaa

  Bu sabah anne ben buna yatıcam diye yenidoğanken kullandıgım besiği göstererek basladı güne map,kırmak istemedim,zaten kurulumu basit birşeydi ,kurduk girdi içine yattı..
Boyu 2 cm daha uzun olsa içine sığmayacaktı,oysa aldıgım gün öylemiydi,içine yatırıp ilk salladıgımda kumbaranın dibindeki bozuk paralar gibi sağa sola savrulmuştuda uzun bir süre battaniyelerden rulolar yaparak yatırmak zorunda kalmıştık,sonra küçülen giysilerine baktım,şimdi oyuncak bebeğine giydirdiğimiz bir zamanlar çook büyük gelen hırkasına baktım,giymek istedi,kolunun sığmadıgını görünce vazgecti,gidip oyuncak bebeğini getirdi bi sürede onu salladık...
Saclarını taramak istedi,çekmeceyi açıp giymek istediği kıyafetleri getirdi, 'anne sen bunu giy' diye benim giymemi istediklerini de önüme koyunca artık iyice anladım ki kuzum büyüyor...
 Oysa daha dün değilmiydi,avaz avaz ağlarken ben seni nasıl avutucam diye kucagıma alıp karsılıklı ağladıgımız,bu çoraplar çok küçükmüş büyüğüyle değiştirsek diye baktıgım çoraplarının ayaklarından düştüğünü görmem,uykusuz geceler,valizle sokaga cıktıgım günler bu kız ne zaman oturacak,ne zaman yürüyecek,niye anne demiyo diye kendimi yiyip bitirmelerim,her doktor kontrolüne nefesimi tutup girmelerim,gece babanı yataktan kaldırıp battaniyede seni sallamalarımız,sanki elimin parmakları gibi sayabileceğimiz günlerde yasadık bunları gibi geliyor...
 Zaman geciyor gün be gün saçları uzuyor,bakışları değişiyor,neyi isteyip neyi istemediğini çok net ifade edebiliyor,kızım büyüdükçe bizide büyütüyor,artık 'inşallah,kısmetse,hayırlısıysa'gibi kelimeler daha çok çıkıyor ağzımdan,bazen nazar deger diye yapabildiği birşeyi nasılda'yapamadıgını'anlatırken buluyorum kendimi ,gülüyorum halime..
Bir  küçücük melek nasılda değiştiriyor değdiği yeri nasıl terbiye ediyor bizleri,evimizi nasılda ev yapabiliyor,bir anda ısıtıyor girdiği ortamı sanki o evdeyken evimiz daha bi ev,biz daha iyi insanlarız,daha çok aileyiz,o yokken boşa gecmiş günlerimiz,hep bir çocuğun insan hayatını kısıtlayabileceğinden endişe ederdim ne kadar yanılmışım,tükürdüğümü yaladıklarım listem var benim asla sallamam,asla kucaga alıştırmam asla onu yapmam,asla bunu yapmam bla bla ukala ukala atıp tuttuklarımdan oluşan,işte o listenin en basında artık yazıyor ki çocuklar hayatı kısıtlamaz,yasanılabilir bi yer haline getirir sadece, teşekkürler güzel kızım,güneşim günümü aydınlatanım bu farkı anlayabilmeme sebep olduğun için çok teşekkürler,seni veren Allah binlerce şükür...

7 Ocak 2013 Pazartesi

yeniyılyeniyıl yeniyıllll:)

Buı yıla ertelediklerimi,ertelememeye karar vererek basladım,nasıl bi giriş cümlesi olmuşsa artık bi blog tutmaya karar vereli 2 yıl,tutmaya baslayalı tahminen 10 dakika olmuş bi insan olarak heyecanımın mazur görülmesini bekliyorum :)
Çok umutluyum bu seneden 
Rejim yapıcam,kendime vakit ayırıcam,blogda düzenli yazı yazıcam,mapla daha cok kudurucam(mapla yakında sizide tanıstırıcam kısmetse;),daha çok kitap okuycam,yürüyüş yapıcam,müzik dinliycem,kahve içicem(hiç içmem aslında) ,bol bol yemek yapıcam ama yemiycem;)küçük şeylerle gercektem mutlu olucam Allah kısmet ederse,gündelik telaslarımın benden götürdüklerini fark ettikçe hayatı daha yavas yasamam gerektiğini fark ettim,anın keyfini çıkar diyenlerin haklı olduğunu gördüm,bakalım bide bunu deneyelim..